Moja szafa pęka w szwach

31 grudnia 2010 r.: "Niewiarygodne, jak ten rok szybko minął! Bardzo się cieszę z tego, jak mój blog w ciągu tego czasu się rozwinął, z tego, ile pozytywnej energii i niezapomnianych zdarzeń wniósł w moje życie, z z tego, że mogłam poznać część z Was osobiście, z tego wreszcie, że pewne projekty przerodziły się w dalszą współpracę (...)".
Kiedy w 2009 roku Asia Kunc napisała pierwszy post nie przypuszczała, że będzie to pierwszy krok do powstania jej bloga. A blog to nic innego jak inter-netowy dziennik, pamiętnik współczesnej dziewczyny. Pisze w nim o tym, co ją pasjonuje od najmłodszych lat, czyli o modzie. Jeśli dotyka swojej prywatności, jeśli odsłania jej rąbek to tylko na tyle, ile wymaga tego jej modowy, "szafiarski" styl życia.
Joanna -szafiarka
Szafiarstwo dorobiło się hasła w "Wikipedii" : to społeczność internetowa, skupiająca przede wszystkim kobiety, prezentujące w internecie swój styl ubierania się poprzez wklejanie na blogi i portale swoich zdjęć w różnych zestawach ubrań. - We Włocławku nie jestem jedyną szafiarką - zdradza Joanna.
17 stycznia 2011r. : "Nigdy nie lubiłam cekinów, szczególnie w wersji wieczorowej. I nie lubię nadal, dlatego wciąż zastanawiam się, co ta, bądź co bądź, cekinowa bluzka robi w mojej szafie? Jakby tego było mało, podoba mi się! Może to wina wężo- wego wzoru, którego, niestety, nie widać zbyt dokładnie na zdjęciach, a może tego, że idealnie współgra z moim ukochanym, wełnianym swetrem i szortami?"
Moda uliczna
Dla Radia "Gra" prowadzi akcję "Włocławek Street Style". - Wychodzę na ulice miasta i szukam osób ciekawie ubranych - opowiada. - Uważam, że w modzie nie chodzi o niewolnicze naśladownictwo. Do mo-dy nie dorabiam żadnej ideologii. To dobry pomysł na robienie czegoś ciekawego, na poznawanie fajnych ludzi i miejsc. Ale nie czuję się trendsetterką. Nie narzucam stylów - mówi Asia Kunc. - Sama wciąż jeszcze poszukuję swojego...
Jeszcze kilka lat temu, kiedy studiowała filologię polską, specjalizację dziennikarską w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej we Włocławku wyglądała zupełnie inaczej. Jak? - Nie chcę specjalnie do tego wracać - śmieje się. - Powiem tylko, że namiętnie farbowałam włosy. Katowałam je kolorem. Teraz wolę naturalność.
Z drugiej ręki
Lumpeksy, nazywane też second handami pociągały ją od zawsze. - Ze względów ekonomicznych i ekologicznych - wylicza. - A także dlatego, że ciuchy tam upolowanie są niepowtarzalne. Jedyne w swoim rodzaju.
Dla Asi i jej koleżanek, bo poluje się niekoniecznie w pojedynkę, wyprawy do lumpeksów to także okazja, żeby się spotkać, pogadać, wybrać się potem razem do kina, kawiarni. Przyznaje, że odwiedza też popularne sieciówki, w których można kupić coś niedrogiego. Ulubione kolory? Każdy w zależności od okoliczności i potrzeby chwili. Styl? Lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte. Firmowy ciuch, upolowany w lumpeksie? Koszula Yves St. Laurenta... Modowe marzenie? Niektóre się spełniają...
Serce zabiło mi mocniej
31 stycznia 2011 r.: "Wkroczył w moje skromne progi... Obdarzył uśmiechem i wyczerpany opadł na fotel. Niedbale ściągnął buty, które potoczyły się po dywanie. Odetchnął, wstał, rozpiął kurtę i... moim oczom ukazała się ona. Bluza. Bluza idealna, którą nieudolnie próbowałam wytropić w sieci, w sieciówkach, w second-han-dach. Serce zabiło mi mocniej. Przetarłam oczy nie dowierzając, pisnęłam. Wiedziałam, że moja siła woli potrafi czynić cuda, ale żeby aż tak?"
Asia zalicza właśnie pierwszą sesję na studiach dziennikarskich w Warszawie. Niedawno zaproponowano jej współpracę z jednym z portali publicystycznych, gdzie pisze o modzie ulicznej. Może kiedyś przeniesie się do stolicy? Prosi też żeby podkreślić: - Nie gromadzę ciuchów w nadmiarze. Moja szafa pęka w szwach, bo jest za mała...
RENATA KUDEŁ
PS. Cytaty ze strony: www.lumpexoholiczka.blogspot.com