Jubileusz 120-lecia OSP w Lubrańcu - odznaczenia dla zasłużonych [zdjęcia, lista]

Zarząd Ochotniczej Straży Pożarnej w Lubrańcu zorganizował obchody 120-lecia miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej.

Uroczystość odbyła się przed Domem Strażaka w Lubrańcu przy ulicy Strażackiej 10.

Po złożeniu meldunku i podniesieniu flagi państwowej na maszt oraz powitaniu gości i uczestników przedstawiono rys historyczny jednostki. Następnie wręczono złote, srebrne i brązowe odznaki "Za Zasługi dla Pożarnictwa". Pod tablicą pamiątkową złożono wiązankę kwiatów.

Odznaczenie Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”

Aleksińska Paulina
Głowacki Piotr
Jakóbowski Tomasz
Jastrzębski Maciej
Jóźwiak Magdalena
Wójcik Katarzyna

Odznaczenie Srebrny Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”

Czynszak Joanna
Gańczak Aneta
Górski Krzysztof
Górski Andrzej
Graczyk Marcin
Kozłowski Mirosław
Lewandowska Aneta
Łukasik Magdalena
Olejniczak Joanna
Olejniczak Przemysław
Sadziński Przemysław
Wyczałkowski Piotr
Zdunek Rafał

Odznaczenie Złotym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”

Czynszak Marcin
Czynszak Tomasz
Dolatowski Arkadiusz
Głowacki Adam
Jakóbowski Adam
Jankowski Kazimierz
Kobiela Jan
Kolanowski Andrzej Agnieszka
Kuśmierek
Latecki Mariusz
Magos Renata
Paradziński Ireneusz
Pawłowski Mariusz
Pilarski Maciej
Pruczkowska Mirosława
Sciślewska Ewa
Sławianowska Edyta
Szulc Małgorzata
Szczepański Jacek
Szymański Sebastian
Tomczak Andrzej
Twardowska Magdalena
Wichrowski Artur
Wichrowski Krzysztof
Wichrowski Piotr
Wichrowski Wojciech
Wojciechowski Zbigniew

Uroczystość była okazją do promocji książki „OSP Lubraniec w latach 2012 – 2022” autorstwa Wojciecha Przybysza.

Jubileusz 120-lecia jednostki OSP uświetnił koncert orkiestry Dętej OSP Lubraniec pod batutą Romana Jędrzejewskiego.

Niezwykle długą i bogatą historię ma nasza lubraniecka Ochotnicza Straż Pożarna, służąca już ponad 120 lat lokalnej społeczności i naszemu państwu. Przypadła ona na czasy zaborów, II Rzeczypospolitej, okupacji hitlerowskiej i okres powojenny - PRL-u i III Rzeczypospolitej. W 1898 r. rosyjskie władze zaborcze wydały tzw. „,Ustawę normalną dla straży ogniowej", która umożliwiła jej działalność. 15 lipca 1902 r. władze te w specjalnym piśmie oficjalnie zezwoliły na powstanie naszej straży ogniowej. 24 czerwca tegoż roku nasi druhowie gasili po raz pierwszy pożar w Wólce Paruszewskiej. W 1906 r. z inicjatywy kierownika szkoły Jana Woźnickiego, późniejszego wicemarszałka sejmu i senatu powstała orkiestra dęta, którą dwa lata później przejęła nasza jednostka. Po Woźnickim długoletnim kapelmistrzem orkiestry aż do 1960 r. był Andrzej Karpiński. W skład pierwszego zarządu naszej straży weszli m.in. prezes ks. kanonik Stanisław Muznerowski, sekretarz Konstanty Iwanow, skarbnik Marcin Kręcicki, naczelnik Feliks Kodymowski. Łącznie było wówczas 102 czynnych członków. Wielu z nich było represjonowanych, więzionych za walkę o prawa Polaków w szkołach, urzędach, kolportowanie polskiej prasy np. naczelnik Kodymowski, który zmarł na Syberii w 1918 r. Nowy naczelnik Bogumił Panasiewicz sprawnie kierował strażą, uzupełniał jej ekwipunek, patronował organizacji kursów dokształcających dla mieszkańców gminy.

Z chwilą odzyskania niepodległości 11 listopada 1918 r. nasza straż praktycznie przejęła na siebie obowiązki zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w mieście, po wycofaniu się niemieckich żołnierzy. Dwa lata później nasi druhowie na czele z naczelnikiem Panasiewiczem bohatersko bronili Ojczyzny przed najazdem bolszewickim. Julian Zacharek i Jan Aleksiński otrzymali medale za dzielność „Polska Swemu Obrońcy". W II Rzeczypospolitej oprócz stałych akcji interwencyjnych, gaszenia pożarów nasza straż organizowała zbiórki pomocy dla powodzian, bezrobotnych, osób poszkodowanych w różnych klęskach żywiołowych. W 1931 r. druhowie sypali kopiec na miejscu bitwy pod Płowcami. Pod wodzą naczelnika doktora Mariana Szulca i prezesa Jana Pańki wspierali budowę Domu Ludowego w Lubrańcu. Straż borykała się z brakiem własnego pomieszczenia. Sprzęt przechowywano w drewnianej szopie. 2 stycznia 1928 r. Stanisław Grodzicki przekazał w formie darowizny działkę o powierzchni ok. 3 tys. m 2 pod budowę remizy przy ul. Strażackiej. Jednak do 1939 r. z powodu trudności finansowych nie udało jej się wybudować. Okupacja hitlerowska faktycznie przerwała działalność naszej organizacji.

W 1945 r. ukonstytuował się nowy zarząd w składzie: prezes dr Marian Szulc, naczelnik Józef Aleksiński, zastępca naczelnika Kazimierz Bończyk, gospodarz Aleksander Przybysz, skarbnik Stanisław Szulc. Zarząd prowadził także ożywioną działalność kulturalną: organizował majówki, loterie fantowe, zabawy taneczne. W 1957 r. na walnym zebraniu straży podjęto uchwałę o wybudowaniu strażnicy. Budynek powstał stosunkowo szybko, a rozbudowywano go o zaplecze kuchenne, garaże, pomieszczenia dla orkiestry, w kolejnych latach w kolejnych świetlicę. Systematycznie unowocześniano sprzęt, pojazdy bojowe. Należy tu wymienić w tym względzie zasługi kolejnych członków zarządu: m.in. prezesów: Kazimierza Bończyka, Zbigniewa Szulca, Romana Jędrzejewskiego, Ryszarda Czynszaka, wiceprezesów: Zenona Weneckiego, Juliana Pawłowskiego długoletniego skarbnika (ponad stuletniego seniora sercem i duszą oddanego straży), naczelników: Stanisława Basierskiego, Zdzisława Szulca, Michała Mikołajczyka i przede wszystkim od 1981 r. nieprzerwanie do dziś Mariana Mikołajczyka, członków zarządu: np. Władysława Michałowskiego Czesława Aleksińskiego, Romana Kalinowskiego, Bolesława Jackowskiego, Kazimierza Magosa, sekretarzy: Jerzego i Roberta Pawłowskich. W 1995 r. lubraniecką straż włączono do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Niemal corocznie nasza jednostka unowocześnia swój sprzęt niosąc pomoc potrzebującym.

W ciągu tej długiej 120- letniej historii lubraniecka straż zawsze cieszyła się wysokim prestiżem w środowisku lokalnym, nie tylko ze względu na ofiarne i sprawne akcje gaśniczo-ratownicze, ale także biorąc udział w różnorodnych projektach patriotycznych, religijnych, informacyjnych, kulturalnych, sportowych. Niosąc pomoc poszkodowanym w czasie klęsk, wypadków niejednokrotnie druhowie - strażacy narażali swe życie. Uczestnicząc w rożnych organizacyjnych przedsięwzięciach dawali przykład młodemu pokoleniu swoją wzorową postawą patriotyczno-obywatelską. Równocześnie podnosili swe obywatelską. kwalifikacje biorąc udział w permanentnych szkoleniach, ćwiczeniach, zawodach. Niezmiennie działa orkiestra strażacka. Po Andrzeju Karpińskim jej kolejnymi kapelmistrzami byli: Jan Latecki, Wojciech Pszczółkowski, Ryszard Łukasik, Czesław Klepacz, Dariusz Sokołowski, Zbigniew Wojciechowski i Roman Jędrzejewski (kapelmistrz od 1992 r. do dziś).

Działalność straży była kontynuowana niezmiennie nawet w trudnych okresach, choćby w czasie ostatniej pandemii. Duża w tym zasługa sprawnego zarządu naszej straży, członków drużyny bojowej i innych społeczników. Naczelnik Marian Mikołajczyk i sekretarz Robert Pawłowski pełnią prestiżowe funkcje we władzach Krajowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych. Pomyślnie układa się też współpraca naszej jednostki z różnymi instytucjami środowiska lokalnego, Urzędem Miejskim. W ciągu minionych lat lubranieccy strażacy mogli liczyć na wsparcie finansowe i organizacyjne ze strony władz naszego miasta tj. zmarłego w 2016 r. burmistrza Krzysztofa Wrzesińskiego i obecnego burmistrza Stanisława Budzyńskiego. Rezultatem tej pozytywnej współpracy była m.in. rozbudowa naszej strażnicy, zakończona przed jubileuszowymi uroczystościami czy wydanie książek dokumentujących działalność lubranieckiej OSP. Stuletnią historię straży opracował niezapomniany polonista prof. Adam Beciński. Historię orkiestry opisał Andrzej Tomczak, a dwie kolejne publikacje zawierające dzieje naszej jednostki w ostatnich 20 latach są mojego autorstwa. Szanowni Państwo. W kolejne rocznice wkracza w pełni profesjonalna, nowoczesna i świadoma swego społecznego znaczenia lubraniecka jednostka straży, ceniona wśród naszej społeczności, także młodego pokolenia sukcesywnie zasilającego szeregi lubranieckich druhów strażaków.