Lipno. Najstarsza mieszkanka Lipna Helena Grzywaczewska obchodzi 106. urodziny [zdjęcia - 20 stycznia 2021]

Zobacz wideo: Wyższa emerytura? Ostatni dzwonek na złożenie wniosku.

Pani Helena drugą wojnę światową przetrwała w stolicy, a powstanie warszawskie jest dla niej ciągle żywym koszmarem. Nestorka wraz z dziesięciorgiem rodzeństwa wychowywała się w Pokrzywniku, gdzie przyszła na świat 20 stycznia 1915 roku. Miejscowość ta w chwili obecnej należy do gminy Skępe. Miała siedem sióstr i trzech braci. Rodzice prowadzili gospodarstwo - było ciężko.

- Do Warszawy ściągnęła mnie moja siostra w sierpniu 1939 roku – opowiadała nam Helena Grzywaczewska w 2018 roku. - Opiekowała się dziećmi i chciała mieć trochę wolnego. Pojechałam ją zastąpić i zastała mnie tam wojna. Całą okupację spędziłam w stolicy. Po klęsce powstania pojechałam do wujka do Zaborowa. Odszukałam obie siostry, bo jeszcze jedna mieszkała w Warszawie, i tam byłyśmy już do końca wojny.

Kilka lat później poznała swojego przyszłego męża. Przyjechała w swoje rodzinne strony i już nie wyjechała.

- Miałam powodzenie, ale nie planowałam wychodzić za mąż - żartowała pani Helena. - Mój przyszły mąż był bardzo uparty w staraniach o moją rękę i mu uległam. Prowadziliśmy gospodarstwo w Chodorążku i wychowaliśmy syna, z którym teraz mieszkam.

W życiorysie pani Heleny nie brakuje interesujących wydarzeń. Otóż opiekowała się maleńką córką Tadeusza Borowskiego (redaktora gazety kongresowej, laureata Państwowej Nagrody Artystycznej), autora słynnego „Pożegnania z Marią”. Rodzina pisarza przez długie lata utrzymywała z nią kontakt.

- Był wspaniałym człowiekiem i wielkim patriotą - wspomina. - Bardzo kochał swoją żonę.
A recepta na długie życie? - Nie chodzę do lekarza, bo nie choruję - kontynuuje pani Helena. - Raz jeden zachorowałam na zapalenie płuc. Było to w czasie wojny. Najważniejsze to się nie martwić i starać się oszczędzać. Czuwa nade mną Opatrzność, bo dwa razy w życiu cudem uniknęłam śmierci. Raz podczas wojny polsko-bolszewickiej. Miałam wtedy zaledwie pięć lat i bawiłam się pod kasztanowcem przed domem. Zdążyłam pobiec do domu, gdy trafiła w drzewo bomba. Drugie zdarzenie miało miejsce w powstaniu warszawskim. Gdy odeszłam od okna, przeleciała przez nie kula.

Pani Helena ma dwóch wnuków, dwie prawnuczki i prawnuczka. Lubi oglądać seriale telewizyjne. Teraz śledzi „Wspaniałe stulecie”, które zastąpiło po wielu latach emisji „Modę na sukces”.

Nestorka 29 czerwca 2018 roku otrzymała, z rąk członkini zarządu województwa Anety Jędrzejewskiej, medal marszałka Piotra Całbeckiego Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis.

- Życzę zdrowia, pomyślności, pogody ducha, aby zawsze otaczała Panią atmosfera miłości i wsparcia. A to, co w swojej dobroci ofiarowuje Pani innym, niech wraca zwielokrotnione ich troskliwością i zainteresowaniem. Żywię głęboką nadzieję, że każdy nowy dzień będzie źródłem radości – pisze w życzeniach do pani Heleny marszałek Piotr Całbecki.4

Do tej pory Urząd Marszałkowski uhonorował niemal 160 seniorów z naszego województwa. Pani Helena jest jedną z osób, które jako pierwsze dołączyły do grona rówieśników Niepodległej. Wraz z jubilatką w 2018 roku medale otrzymało 89 osób urodzonych w 1918 roku i wcześniej.

Urząd Marszałkowski w Toruniu zaprasza do kontaktu rodziny mieszkańców regionu, którzy w 2021 roku kończą sto lat, a także osób starszych, które do tej pory nie otrzymały medalu. - Prosimy o kontakt pod numerem telefonu 56 62 18 344 i adresem e-mail: [email protected]. Ze względu na epidemię Covid-19 zmieniliśmy zasady wręczania medali stuletnim i najstarszym mieszkańcom regionu. Wyróżnienia obecnie wręczane są jubilatom, zgodnie z życzeniem rodziny, przy zachowaniu wszelkich zasad reżimu sanitarnego lub przekazywane opiekunom seniorów – dodaje Beata Krzemińska, rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego.

Dodajmy, iż najstarszą mieszkanka województwa Kujawsko-Pomorskiego jest Elżbieta Rogala, która w listopadzie 2020 roku ukończyła 109 lat.