Zobacz wideo: Uwaga piesi! mandat za telefon na pasach.
W setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości samorząd województwa rozpoczął wybijanie specjalnej edycji medalu Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis przyznawanego mieszkańcom naszego regionu, którzy ukończyli sto lat.
- Życie najstarszych mieszkańców regionu jest klamrą, która łączy dziesięciolecia, towarzyszy całej współczesnej historii naszej ojczyzny. Ich losy są symbolem losów naszego kraju. Jesteśmy wdzięczni za świadectwo, za proste, osobiste opowieści, dlatego z wielką przyjemnością honorujemy nestorów mieszkających w regionie najwyższym wojewódzkim odznaczeniem – mówi marszałek Piotr Całbecki.
Kazimiera Agata Raszka przyszła na świat 18 marca 1921 roku w Skaszynie (powiat włocławski). Po wybuchu drugiej wojny światowej, żeby przetrwać, wraz z rodziną została zmuszona do tułaczki. Dzięki znajomości języka niemieckiego udało jej się znaleźć pracę w Radziejowie, a później w Ciechocinku. Po wojnie przeniosła się do Rzegocina (powiat włocławski) i dwukrotnie wyszła za mąż. Z pierwszym mężem, który zmarł w 1960 roku, doczekała się trzech synów. Do 1976 roku prowadziła gospodarstwo rolne, a po przejściu na emeryturę chętnie zajmowała się wnukami. Jest bardzo uporządkowaną osobą, która lubi słuchowiska radiowe i z zaciekawieniem śledzi wydarzenia z kraju oraz świata.
Kazimiera Agata Raszka od zawsze dużą wagę przywiązywała do edukacji swoich trzech synów i licznych wnuków, którymi opiekowała się po przejściu na emeryturę. Doczekała się dziewięciorga wnucząt i dwanaściorga prawnucząt chętnie odwiedzających swoją babcię i prababcię.
Marszałkowskim medalem uhonorowano dotąd 168 osób
Kazimiera Agata Raszka - pełny biogram
Urodziła się 18 marca 1921 roku w Skaszynie (powiat włocławski) jako córka Apolonii i Władysława Berdzińskich. Rodzice prowadzili gospodarstwo rolne, na którym wychowywała się wraz z dwoma braćmi i dwiema siostrami. Ukończyła szkołę podstawową w pobliskiej Izbicy Kujawskiej, a później pomagała rodzinie w prowadzeniu gospodarstwa. Na początku drugiej wojny światowej wspólnie z rodzicami przeprowadziła się do najstarszej
siostry mieszkającej w Witowie (powiat radziejowski), a następnie do niedalekich Osięcin, gdzie rodzina zamieszkała w opuszczonym młynie. Wkrótce przenieśli się do Radziejowa, a pani Kazimierza rozpoczęła pracę w sklepie. Dzięki znajomości języka niemieckiego, którego nauczyła się w czasie trwającej okupacji po zamknięciu sklepu udało się jej otrzymać pracę w restauracji w Ciechocinku, gdzie pozostała do końca wojny.
Po wojnie wspólnie z rodzicami powróciła do Skaszyna. W 1949 roku poślubiła Wincentego Sudomira, rolnika z pobliskiego Rzegocina (powiat włocławski), gdzie wspólnie z mężem prowadziła gospodarstwo rolne i wychowywała trzech synów. Jej mąż zmarł w 1960 roku.
Dwa lata później ponownie stanęła na ślubnym kobiercu razem z Wacławem Raszką, z którym dalej prowadziła gospodarstwo. W 1976 roku ziemie przejął najmłodszy syn Andrzej. Na emeryturze zajmowała się wnukami, a w wolnych chwilach chętnie dziergała na drutach i czytała książki. Lubi słuchowiska radiowe, zwłaszcza „ Matysiakowie” i „ W Jezioranach”. Interesuje się wydarzeniami z kraju i codziennie czyta gazety oraz różne czasopisma. Jest bardzo uporządkowaną i zawsze pełną elegancji osobą, która lubi spędzać czas ze swoimi wnukami
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
